കഥകൾ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് കൊണ്ടും ,കഥയല്ലിത് ജീവിതം എന്നതിൽ നിന്നും കഥ തന്നെയല്ലേ ജീവിതമെന്ന സത്യം മനസ്സിലാക്കിയത് കൊണ്ടുമാകാം ..കഥയിൽ നിന്നും തന്നെ തുടങ്ങട്ടെ .പണ്ട് പണ്ട് ഒരു അറേബ്യൻ നാട്ടിൽ അലാവുദ്ധീൻ എന്നു പറഞ്ഞ ഒരു പാവം ആൺകുട്ടി ഉണ്ടായിരുന്നു ..വാപ്പ മരിച്ചു പോയത് കൊണ്ട് അവനും ,ഉമ്മയും വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ടാണ് കഴിഞ്ഞു വന്നിരുന്നത് ..പട്ടിണിയും ,പരിവട്ടവുമായി നാളുകൾ കടന്നു പോയിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു ..വളരും തോറും അവനോരോ കഥകൾ കേട്ടും ,മനോരാജ്യ ങ്ങളിൽ മുഴുകിയും ,ചുറ്റി കറങ്ങിയും നാളുകൾ നീക്കി ,പണിക്കൊന്നും പോകാതെ .!.അവൻ വളരുന്നതോടൊപ്പം ഉമ്മയുടെ കഷ്ടപ്പാടുകളും ,ദീനങ്ങളും കൂടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു .
അവനു പതിനഞ്ചു -പതിനാറു വയസ്സായപ്പോൾ അവന്റെ വാപ്പയുടെ അനിയൻ (കൊച്ചുപ്പ )വന്നിട്ട് പറയുന്നു .ഒരു ഗുഹയിൽ നിധി ഇരിപ്പുണ്ട് ..അത് ഈ ലോകത്തിൽ നിനക്ക് മാത്രമേ എടുക്കാൻ കഴിയുള്ളു .. നീ അതെടുക്കാൻ എന്നെ സഹായിച്ചാൽ കിട്ടുന്നതിൽ പാതി നിനക്ക് ഞാൻ തരാം ..നിന്റെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ കഴിയാനത് മതി എന്ന് ..അലാവുദ്ധീൻ ഒട്ടേറെ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ മറികടന്നു കൊണ്ട് ആ ഗുഹയിൽ പ്രവേശിക്കുന്നു ..ഭൂതങ്ങൾ ,പ്രേതങ്ങൾ ,നാഗങ്ങൾ ,തീ ,വെള്ളം ഇവയെയൊക്കെ കടന്നു നിധിയുണ്ട് എന്ന് കൊച്ചുപ്പ പറഞ്ഞ സ്ഥലത്തു ഇവൻ കാണുന്നത് വളരെ പഴക്കമുള്ള ഒരു വിളക്ക് മാത്രം ..വിളക്ക് മാത്രമാണ് കണ്ടെത്തിയതെന്നു പറഞ്ഞു കേട്ട നിമിഷം കൊച്ചുപ്പ ഗുഹയുടെ മുൻവശം ഒരു പാറക്കല്ല് വെച്ചടച്ചു അവിടെ നിന്നും പോകുന്നു ..ചതിക്കപ്പെട്ടു എന്നറിയുന്ന നിമിഷം അലാവുദ്ധീൻ ആർത്തലച്ച് കരയുന്നുണ്ട് ,കൊച്ചുപ്പാന്റെ കൂ ടെ ഇറങ്ങി തിരിച്ച നിമിഷത്തെ ശപിച്ചും ..മുടി പിടിച്ചു വലിച്ചും ,ഡ്രസ്സ് വലിച്ചു കീറിയും അവൻ ഒരു ഭ്രാന്തിന്റെ വക്കോളമെത്തുന്നു .അതിന്നിടയിൽ അവന്റെ കൈവിരലുകൾ അറിയാതെ നീളം കൂടിയ ആ കുപ്പായത്തിന്റെ കീശയിൽ സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന വിളക്കിൽ പതിയെ ഉരസുന്നു ..
വിളക്കിന്റെ തിരിദ്വാരത്തിലൂടെ പുകച്ചുരുളുകൾ ഉയരുന്നത് കാണുന്ന അലാവുദ്ധീൻ ഭയത്തോടെ നോക്കി നിൽക്കവേ .”ആലംബനാ ഞാൻ അങ്ങയുടെ ദാസൻ .പറഞ്ഞു കൊള്ളൂ ..താങ്കൾ പറയുന്നത് എന്ത് തന്നെ ആയാലും ഈ ദാസൻ അത് സാധിപ്പിച്ചു തരും “!എന്നുറക്കെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഭീമാകാരനായ ഒരു ഭൂതം ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവനു മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു !!
പിന്നീട് നടന്നതെന്തൊക്കെയെന്നു നമുക്കറിയാം ..അലാവുദ്ധീൻ ചോദിച്ചതെല്ലാം ,അവന്റെ ആഗ്രഹാനുസരണം ഭൂതം സാധിപ്പിച്ചു കൊടുക്കുന്നു ..ഇത് കഥ !!ഈ കഥ കേട്ട് വളർന്നൊരു തലമുറയിൽ .ഏവരും ആഗ്രഹിച്ചത് ഇങ്ങനൊരു ഭൂതത്തെ എവിടെ നിന്ന് ,എങ്ങനെ സംഘടിപ്പിക്കും എന്നതായിരുന്നു .
കണ്ട പുല്ലിലും ,പുൽച്ചാടിയിലും,കാട്ടിലും ,മേട്ടിലും ,കടലിലും ,കരയിലും നമ്മൾ ഭൂതത്തെ തെരഞ്ഞു നടന്നു ,ഭൂതത്തെ കണ്ടെത്താനാകാതെ ആയുസ്സൊടുങ്ങി .
പക്ഷെ ഇന്ന് നമുക്കറിയാം ആ ഭൂതത്തെ തേടേണ്ടത് എവിടെയാണെന്ന് !! അതേ വളരെ ശെരിയാണ് !ഭൂതത്തെ തേടേണ്ടത് പുറത്തല്ല ..നമുക്കുള്ളിലാണ് …അതാണ് നമ്മുടെ സബ് കോൺഷ്യസ് മൈൻഡ് !!!
അലാവുദ്ധീനെ അവന്റെ കൊച്ചുപ്പ കൊണ്ടു പോയത് അവനുള്ളിലേക്കു തന്നെയായിരുന്നു ..അവനു നേരിടേണ്ടി വന്ന ഭൂത പ്രേത പിശാചുക്കൾ അവന്റെ തന്നെ ചിന്തകളായിരുന്നു ..നെഗറ്റീവ് ചിന്തകൾ !!
തീ – അവനുള്ളിലെ അമർഷവും ,വെള്ളം -അവന്റെ സങ്കടങ്ങളും !!
അവൻ പൊരുതിയത് പുറത്തു നിന്നുമുള്ളവയോടല്ല !സ്വന്തം മനസ്സിനോടാണെന്നു കഥയിലൂടെ മുതിർന്നവർ നമുക്ക് വളരെ രസകരമായി പറഞ്ഞു തന്നു ..
കണ്ണുണ്ടെങ്കിലും കാണാത്ത നമ്മൾ ഇന്നും നിധി തേടി പുറത്തലയുന്നു …ധനാകർഷണ മന്ത്രങ്ങളും ,കോഴ്സുകളും തേടി പോകുന്നു !
സബ്‌കോൺഷ്യസ് മൈൻഡ് അഥവാ അലാവുദ്ധീന്റെ അത്ഭുത വിളക്ക് !
കോൺഷ്യസ് ,സബ്‌കോൺഷ്യസ് ,അൺ കോൺഷ്യസ് മൈൻഡ്
(ബോധ -ഉപബോധ -അബോധ അവസ്ഥ)
ഇതിൽ ഏറ്റവും ശക്തിയുള്ളത് ഉപബോധമനസ്സു തന്നെ ..കാരണം ഉപബോധമനസ്സ് എന്നു പറയുന്നത് നമ്മുടെ എക്സ്പീരിയൻസ് ആണ് ..സീറോ ടു ഇപ്പോഴുള്ള നമ്മുടെ വയസ്സ്‌ വരെയുള്ള എക്സ്പീരിയൻസ് ..സീറോ എന്നു പറയുമ്പോൾ നമ്മൾ ജനിച്ച ടൈം മുതൽ അല്ല ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് ,പകരം നമ്മുടെ മാതാ പിതാക്കൾ എപ്പോഴാണോ നമ്മുടെ ജന്മത്തിനായി ഇന്റർകോഴ്സ് ചെയ്തിരിക്കുന്നത് ..ആ നിമിഷത്തിലെ അവരുടെ മൈന്യൂട്ട് ആയിട്ടുള്ള വികാര വിചാരങ്ങൾ നമ്മിലേക്ക്‌ ട്രാൻസ്മിറ്റ് ചെയ്യപ്പെടുന്ന ആ നിമിഷം മുതൽ ഇന്നീ നിമിഷം വരെയുള്ള നമ്മുടെ എക്സ്പീരിയൻസ് ആണത് ! നമ്മൾ ഏതൊരു കാര്യം സബ്‌കോൺഷ്യസ് മൈൻഡിൽ ഇമ്പ്ലാൻറ് ചെയ്യുന്നുവോ അത് ജീവിതകാലം മുഴുവൻ നമ്മുടെ മൈൻഡിൽ പേസ്റ്റ് ചെയ്യപ്പെടും ,അത് കൊണ്ട് സബ്‌കോൺഷ്യസ് മൈൻഡ് എന്നത് പവർ ഫുൾ ആണ് …അതായത് “ചത്താലും ഞാനത് മറക്കില്ല ” എന്നു പറയുന്നത് നമ്മൾ അക്കാര്യം സ്‌കോൺഷ്യൻസിൽ പേസ്റ്റ് ചെയ്തത് കൊണ്ടാണ് ..
നോർമലി നമ്മൾ സംസാരിക്കുന്നത് കോൺഷ്യസ് മൈൻഡിൽ ആണ് …അതിന്റെ ഓർമശക്തി എന്നത് രണ്ടു മണിക്കൂർ മുതൽ രണ്ടാഴ്ച്ചയാണ് ..അതാണ് പലപ്പോഴും ,പലകാര്യങ്ങളും നമ്മൾ മറന്നു പോകുന്നതും !!
അപ്പോൾ നാം നമ്മുടെ കഴിവുകൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു എക്‌സ്‌പ്ലോർ ചെയ്യണമെങ്കിൽ സബ്‌കോൺഷ്യസ് മൈൻഡിനോട് സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് അതിനെ ഉണർത്തണം .അതിനു സബ്‌കോൺഷ്യസ് മൈൻഡിന്റെ ഭാഷ അറിയണം !
സബ്‌കോൺഷ്യസ് മൈൻഡിന്റെ ഭാഷ
സബ്‌കോൺഷ്യസ് മൈൻഡിന്റെ ഭാഷ എന്നത് വിഷ്വലൈസേഷൻ ആണ് ..എന്തും വിഷ്വലൈസ് ചെയ്ത് കൊണ്ടു മാത്രം സംസാരിക്കുക ..ഒന്ന് കൂടി ഓർത്തു വെക്കണം ,സബ്‌കോൺഷ്യസ് മൈൻഡിന് ചെയ്യണോ വേണ്ടയോ എന്നത് അറിയില്ല ..അതിതുവരെ എക്സ്പീരിയൻസ് ചെയ്തിട്ടുള്ള കാര്യങ്ങൾ മാത്രമേ അതിന് അറിയുകയുള്ളൂ ..സുഖം ,അസുഖം ,സന്തോഷം ,സങ്കടം തുടങ്ങിയവ .അത് കൊണ്ടു തന്നെ സബ്‌കോൺഷ്യസ് മൈൻഡിനെ കൺഫ്യൂസ്ഡ് ആക്കരുത് ..
ഉദാഹരണത്തിന് :-
ഞാൻ :-സുഹൃത്തെ ഒരു ഗ്ലാസ് വെള്ളം തരാമോ??
ഫ്രണ്ട് :- റിഷ .. പച്ച വെള്ളം വേണോ? കരിങ്ങാലി വെള്ളം വേണോ? ചൂടു വെള്ളം വേണോ? തണുത്ത വെള്ളം വേണോ??
(ഫ്രണ്ട് കൺഫ്യൂസ്ഡ് ആണ്.. റിഷ എന്ത് വെള്ളമാണ് ചോദിച്ചത്.. അവർ സ്വയം ചോദിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരിക്കും.. എന്ത് വെള്ളമാണ് ചോദിക്കുന്നത്/കൊടുക്കേണ്ടത്??)
നമ്മളിവിടെ വെള്ളം ചോദിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ, അത് തന്നെ പലപ്രാവശ്യം ചോദിച്ചാലും.. പലപ്പോഴും വെള്ളം ആവശ്യത്തിനു കിട്ടണമെന്നില്ല.. കാരണം വെള്ളം തരേണ്ട ആൾ കൺഫ്യൂസ്ഡ് ആണ്..
ഇനി ഇതൊന്നു നോക്കു,
റിഷ :- സുഹൃത്തേ, എനിക്ക് ഒരു ഗ്ലാസ് പച്ച വെള്ളം തരാമോ? നല്ല തണുത്തത് മതീ…
ഫ്രണ്ട് :-തീർച്ചയായും, റിഷ .
ഫ്രണ്ട് വെള്ളം കൊണ്ടു വന്നു തരുന്നു (കൃത്യമായി അവർക്കത് മനസ്സിലായി, ഞാൻ എന്താണ് ചോദിച്ചത്/ എനിക്ക് എന്താണ് ആവശ്യമെന്ന്.)
ഞാനത് കുടിച്ചു തീരുമ്പോൾ അവർ ഒന്ന് കൂടി ചോദിക്കാം…
റിഷ ഒരു ഗ്ലാസ് വെള്ളം കൂടി വേണമോ??
ഇവിടെ നോക്കു ഞാൻ ചോദിച്ചത് ഒരു ഗ്ലാസ് വെള്ളമാണ്.. പക്ഷെ എനിക്ക് അവർ ഒരു ഗ്ലാസ് കൂടി ഓഫർ ചെയ്യുന്നു.. ലളിതം .. ഒരു പൂ ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ, ഒരു വസന്തം എനിക്ക് തന്നത് പോലെ..
കാര്യം ഇത്രയേ ഉള്ളു..
നമ്മൾ ചോദിക്കുന്നത്
1. സബ്‌കോൺഷ്യസ് മൈൻഡിന്റെ ഭാഷയിൽ ആകണം
2. വളരെ വ്യക്തമായി ഞാൻ എന്റെ ആവശ്യം പറയണം (കൺഫ്യൂസ്ഡ് ആക്കരുത്)
3. എന്റെ ആവശ്യകത സബ്‌കോൺഷ്യസ് മനസ്സിൽ തറയും വിധം ആകണം(വിഷ്വലൈസ്ഡ് )
4. എന്ത് പറയുന്നു എന്നതല്ല എങ്ങനെ പറയുന്നു എന്നതിലാണ് കാര്യം..
കടന്നു വന്ന നാൾവഴികൾ…
എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം “മനസ്സിനേറ്റ ഒരു മുറിവുകളും മറക്കാനുള്ളതല്ല ! തൊട്ടു തൊട്ട് പഴുപ്പിക്കാനുള്ളതാണ് ”
ഓരോ മുറിവിൽ തൊടുമ്പോഴും ആക്‌സിലേറ്ററിൽ കാൽ അമർത്തും പോലെയാകണം, മുന്നോട്ട് കുതിക്കാൻ വേണ്ട ഊർജ്ജം കിട്ടുന്ന വിധം ..
അത് കൊണ്ടുതന്നെ ഏറ്റ മുറിവുകൾ മറന്നില്ല !!! ജീവിതത്തിൽ കു‌ടെ താങ്ങായി നിൽക്കുമെന്ന് കരുതിയവർ തന്നെയാണ് അന്നും , ഇന്നും ചങ്കിൽ കത്തി കുത്തിയിറക്കിയത് …പലപ്പോഴും പലയിടത്തും നാണം കെടുത്തിയും ,ഇറക്കി വിട്ടും ,അവകാശപ്പെട്ടത് പോലും തട്ടിയെടുത്തും അവർ സാമർത്ഥ്യം തെളിയിച്ചു …പക്ഷെ വിട്ടു കൊടുക്കാൻ മനസ്സ് വന്നില്ല ,ഞാനപ്പോഴേക്കും സബ്‌കോൺഷ്യസ് മൈൻഡിന്റെ ഭാഷ പഠിച്ചിരുന്നു ..എന്റെ കഴിവും ,കഴിവ് കേടുകളും കൃത്യമായി അറിഞ്ഞിരുന്നു .പിന്നെ എന്തിനും ഏതിനും സപ്പോർട്ട് ചെയ്ത് എന്റെ ഭർത്താവും ,മക്കളും !!
ആകാശം ഇടിഞ്ഞു വീണാലും , എനിക്ക് പോകാനുള്ള വഴി ഞാൻ കണ്ടെത്തുമെന്ന് സ്വയം വിശ്വസിച്ചു ,ഞാനാ വിജയങ്ങൾ ആസ്വദിച്ചു …ജീവിതത്തിൽ ഓരോ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമ്പോഴും അത് മറികടക്കാൻ ഞാൻ എന്നെ തന്നെ അപ്ഡേറ്റ് ചെയ്ത് കൊണ്ടിരുന്നു , ഓരോ കോഴ്സുകൾ പഠിച്ചെടുത്തു ..
വേ ട്യൂണർ അക്കാഡമി !
എന്റെ ജീവനും ,ജീവിതവും അത് തന്നെ ..
ആറോളം സെർട്ടിഫിക്കറ്റ് കോഴ്സ്കൾ
ഓരോ ബാച്ചിലും മുപ്പതോളം കുട്ടികൾ ..
പിന്നെ കൗൺസിലിങ് ,ഹിപ്നോട്ടിക് കൗൺസിലിങ് , സൈക്കോതെറാപിസ് & ഹിപ്നോതെറാപിസ് ..കൂടാതെ ഒരു പാട് ട്രെയിനിങ് പ്രോഗ്രാമുകളും !!
ലൈഫ് ഈസ് ബ്യൂട്ടിഫുൾ !!!
നമുക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ലോകം അന്നും ,ഇന്നും ,എന്നും ഒരേപോലെയാണ് …
മാറേണ്ടത് നമ്മുടെ ആറ്റിറ്റ്യൂഡ് മാത്രം!!!എന്ത് ചെയ്യുമ്പോഴും മറ്റുള്ളവർ നമ്മെ കുറിച്ച് എന്തു വിചാരിക്കും എന്നിടത്തു നിന്നും ,മറ്റുള്ളവർക്ക് നമ്മെ കുറിച്ച് എന്തും വിചാരിക്കാം എന്നതിലേക്കുള്ള ദൂരമാണ് തിരിച്ചറിവ് !!!…
