ചിന്നനും പൊന്നനും കളിക്കൂട്ടുകാരായ രണ്ട് കുഞ്ഞൻ മീനുകൾ ആയിരുന്നു.
തലേദിവസം പറഞ്ഞു ഉറപ്പിച്ചതു പോലെ ഒരു ദിവസം പുലരിയിൽ, അവർ രണ്ടുപേരും ആഴക്കടലിലേക്ക് ആദ്യമായി നീന്താൻ തുടങ്ങി. കുറച്ചു ദൂരം മുന്നോട്ടു പോയ അവർക്കെതിരെ അവരുടെ അയൽവാസിയായ അങ്കിൾ നാണപ്പൻ മീൻ നീന്തി വരുന്നു.
ആഴക്കടലിലേക്ക് നീന്തുന്ന ചിന്നനോടും, പൊന്നനോടും നാണപ്പൻ മീൻ ചോദിച്ചു
— എങ്ങിനെയുണ്ട് വെള്ളം ? —
ചിന്നനും, പൊന്നനും, നാണപ്പന്റെ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം നൽകാതെ മുന്നോട്ടു നീന്തി.
അല്പസമയത്തിനു ശേഷം, പൊന്നൻ ചിന്നനോട് ചോദിച്ചു
— വെള്ളം അതെന്താണ് ? —
ചിന്നൻ മറുപടി നൽകി — ആ എനിക്കറിയില്ല, വാ നമുക്ക് നീന്താം —
ഉൾക്കടലിന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് നീന്തി കയറുന്ന ചിന്നനെയും പൊന്നനെയും നമുക്ക് അവിടെ വിടാം.
ഈ ലേഖനം വായിക്കുന്ന പ്രിയപ്പെട്ട ബിസിനസ് ഉടമകൾ മനസ്സിലാക്കേണ്ട യാഥാർത്ഥ്യം – നിർഭാഗ്യവശാൽ ഏറിയ പങ്ക് ബിസിനസ് ഉടമകളും, വെള്ളം എന്നാൽ എന്താണ് എന്നുപോലും അറിയാത്ത കുഞ്ഞൻ മീനുകളായ ചിന്നനും, പൊന്നനും സമാനമാണ്.
ബിസിനസ് ഉടമകൾക്കും കമ്പനികൾക്കും നിയമസഹായവും ഉപദേശവും നൽകുന്ന വക്കീൽ എന്ന നിലയിൽ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയ ദുഖകരമായ സത്യം —
ബിസിനസും നിയമവും തമ്മിലുള്ള അഭേദ്യമായ ബന്ധത്തെ വേണ്ടും വണ്ണം ധരിക്കാതെ, അല്ലെങ്കിൽ മനസ്സിലായിട്ടും, കാര്യമായി എടുക്കാതെ, വരുന്നിടത്ത് വച്ച് കാണാം എന്ന ഭാവത്തിൽ ബിസിനസ് നടത്തി നിയമത്തിന്റെ ഊരാക്കുടുക്കുകളിൽ അകപ്പെട്ട്, നടത്തിക്കൊണ്ടുപോകുന്ന ബിസിനസിന്റെ നിലനിൽപ്പ് തന്നെ അവതാളത്തിൽ ആകുന്ന എത്രയോ ബിസിനസ് സ്ഥാപനങ്ങളെയും ഉടമകളെയും ആണ്.
ബിസിനസിൽ നിയമ തന്ത്രജ്ഞതയുടെ ആവശ്യകതയെ കുറിച്ച് പറയും മുൻപ്, ബിസിനസ് എന്നാൽ എന്താണ് എന്ന് നോക്കാം.
ഏറ്റവും ലളിതമായ രീതിയിൽ ബിസിനസിനെ വ്യാഖ്യാനിക്കാവുന്ന ഇങ്ങിനെയാണ്. —
വ്യക്തികൾ തമ്മിലുള്ള വാണിജ്യപരമായ കൊടുക്കൽ വാങ്ങലുകളുടെ ആകെ തുകയാണ് ബിസിനസ്.
കൊടുക്കൽ വാങ്ങലുകൾ എന്നാൽ ക്രയവിക്രയം എന്നർത്ഥം.
ഇവിടെ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട ഒരു കാര്യം വാണിജ്യപരമായ കൊടുക്കലും വാങ്ങലും നടക്കുമ്പോൾ {അത് പ്രോഡക്റട്ടൊ സർവീസോ ആകട്ടെ) അതിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന രണ്ടു ഘടകങ്ങൾ ഉണ്ട്.
ഒന്നാമതായി ഒരാളിൽ നിന്നും മറ്റൊരാളിലേക്ക് പ്രോഡക്റ്റിന്റെയോ സർവീസിന്റെയോ വിലയായ ധനം കൈമാറുന്നു. രണ്ടാമത്, ഈ കൊടുക്കൽ വാങ്ങൽ പ്രക്രിയയിലൂടെ രണ്ടു വ്യക്തികളോ അതോ സ്ഥാപനങ്ങൾ തമ്മിലോ നിയമപരമായ ഒരു ബന്ധം നിലവിൽ വരുന്നു.
ഇവിടെ പ്രസക്തമായ ഒരു ചോദ്യം എല്ലാ ക്രയവിക്രയങ്ങളിലും രേഖപരമായ കരാറുകൾ ഇല്ലല്ലോ എന്നാണ്. ചോദ്യം ശരിയാണ്. അതിനുള്ള ഉത്തരം, കരാറുകൾ നിലവിൽ ഉണ്ടെങ്കിലും ഇല്ലെങ്കിലും നിയമപരമായ ബന്ധം സ്ഥാപിക്കപ്പെടുന്നു എന്നാണ്.
ഉദാഹരണമായി നാം ഒരു കടയിൽ കയറി ഒരു ഐസ്ക്രീം കഴിച്ചു എന്ന് കരുതുക. കഴിച്ച് ഐസ്ക്രീമിലൂടെ നമ്മുടെ വയറിന് അജീർണ്ണം ബാധിച്ചാൽ, ഐസ്ക്രീം വിറ്റ കച്ചവടക്കാരന്, അയാളുടെ കസ്റ്റമർ ആയ എനിക്ക് തക്കതായ നഷ്ടപരിഹാരം നൽകുക എന്ന നിയമപരമായ ബാധ്യതയിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞുമാറുക സാധ്യമല്ല.
ഇതിൽ നിന്നും വ്യക്തമായ കാര്യം ബിസിനസും നിയമവും നിഴലും വെളിച്ചവും പോലെ ഇണപിരിയാ കിളികളാണ്.
ബിസിനസുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഏത് ക്രയവിക്രയത്തിലും, നിയമം, മാലയിലെ മുത്തുകളെ കോർത്തിരിക്കുന്ന ചരട് പോലെ അദൃശ്യ സാന്നിധ്യമായി നിലകൊള്ളുന്നു.
അതായത്, ബിസിനസും കസ്റ്റമറും ആയിട്ടുള്ള ബന്ധം മാത്രമല്ല, സ്ഥാപനത്തിലെ തൊഴിലാളികളും തൊഴിലുടമയും തമ്മിൽ, പാർട്ണേഴ്സ് തമ്മിൽ, ബിസിനസ് ഉടമയും പ്രൊമോട്ടർമാരുമായി, ബിസിനസിൽ പണം നിക്ഷേപിക്കുന്നവരുമായി, ബോർഡ് ഓഫ് ഡയറക്ടേഴ്സുമായി, ഡിസ്ട്രിബ്യൂട്ടേഴ്സുമായി, സ്ഥാപനത്തിലെ ജോലി പുറത്തു കൊടുത്ത ചെയ്യിക്കുന്നവരുമായി (outsourced workers), ബിസിനസ് നടത്തുന്നതിന് ആവശ്യമായ മറ്റ് സർവീസുകളും സാധനങ്ങളും നൽകുന്ന കച്ചവടക്കാർ, തുടങ്ങി ബിസിനസുമായി ഒരുതരത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു തരത്തിൽ ബന്ധപ്പെടുന്ന ഏതൊരു വ്യക്തിയൊ, സ്ഥാപനമോ മേൽപ്പറഞ്ഞ രണ്ട് ഘടകങ്ങളിലൂടെ (ധനം, നിയമം) ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.